14 Grote kippenrassen: dit zijn de grootste kippen!

Heb je behoorlijk wat ruimte in de tuin? Of wil je het houden van kippen naar een nieuw niveau brengen? Dan is het misschien interessant om eens te kijken naar de wat grotere kippenrassen. Welke kippen zijn groot, maar vriendelijk? Welke kippen eten gewoon uit je hand? Wie zijn de beste leggers en wie heeft het meest opvallende uiterlijk? Al deze vragen worden behandeld in de lijst van grote kippen, waarbij we het postuur en het gewicht voorop hebben gesteld. De kippenrassen staan op alfabetische volgorde.

Welke grote kippenrassen zijn er?

Ben je op zoek naar een groot kippenras? Dan kun je het best een kijkje nemen op de lijst van grote kippenrassen, die we op deze pagina hebben verzameld. Het is goed om te weten dat grote kippen moeten worden gescheiden van de andere, oudere kippen als ze nog jong zijn. Anders kunnen ze gaan vechten.

Onthoud dat grote kippen veel ruimte nodig hebben. Grote kippen vragen om grote kippenhokken. Kippen die te weinig ruimte hebben, kunnen beginnen met verenpikken. Lees je daarom eerst goed in over de voor- en nadelen van het houden van grote kippen. Maar als je er klaar voor bent, zal je ook zeker aan deze grote kippen leuk gezelschap hebben.

Wat is het grootste kippenras?

Het grootste kippenras ter wereld is de Jersey Giant, oorspronkelijk de Jersey Black Giant. Deze kip is vernoemd naar de broers die het ras ontwikkelden. Deze grote kip werd rond 1870 ontwikkeld in New Jersey, om zowel eieren te leggen als voor het vlees dat de kip na zijn leven zou opleveren.

Dit ras is uitzonderlijk zwaar. Als ze worden gekapoeneerd wegen ze zo’n 9 kilo. Het zijn werkelijk enorme vogels die goed izjn gebouwd met een lange, diepe borst. We noemen dit ook wel eens de ‘baksteenbouw’. Bijzonder is dat ze geen veren hebben op hun poten. Ze zijn zwart met een groene glans, behalve bij de witte variant van de Jersey Giant. Die heeft een donkere wilgenkleur.

De onderkant van de voet van de Jersey Giant is geel. Ze hebben donkerbruine ogen en hebben een enkele, helderrode kam en lange knielellen en oorlellen. Het fijne is dat deze grote kippen niet kunnen vliegen. Je kunt ze dus gemakkelijk binnenhouden. Houd er wel rekening mee dat het sterke, robuuste vogels zijn en dat je ze bij kinderen uit de buurt moet houden. Het zijn dan ook kippen voor pluimveehouders en niet voor hobbyboeren die een huisdier willen.

Amrock

Je herkent de Amrock aan z’n markante grijswitte streepjespatroon. Bij hanen zijn de grijswitte strepen en zwarte strepen van gelijke breedte. Een hen heeft dubbel zo breed zwarte strepen, waardoor ze iets donkerder lijkt. Qua bouw is de Amrock vrij breed en middelhoog.

Hoewel een Amrock groot is, is het een hele rustige, vertrouwelijke kip. Wees niet bang dat ze gaan vliegen, want daar zijn ze te groot voor. Het zwaardere postuur zorgt ervoor dat ze niet hoger vliegen dan ongeveer een meter. Dit zijn kippen die de rust zelve zijn en niet zomaar de confrontatie opzoeken.

Hennen van deze soort broeden maar zelden, maar ze zijn wel uitstekende leggers. Amrocks leggen bruingele eieren. De hen wordt tussen de 2,5 en 3 kilogram; de haan tussen de 3 en de 4 kilogram.

Araucana

Wanneer je een Araucana ziet, blijf je waarschijnlijk kijken. Het is nogal een opmerkelijke verschijning. Bij een kip verwacht je immers een staart, maar de Araucana heeft die soms wel en soms niet. De kip met staart heeft vaak een bolstaart. Aan de beide kanten van de kop, op de oorlellen, zien we twee verentoefjes. Dat geeft deze soort kip een heel typisch uiterlijk.

Je kunt een Araucana prima in een ren houden, of los laten lopen. Araucana’s hebben namelijk een rustig karakter en behoren tot de vitaalste en sterkste rassen. De kleuren van de eieren verschillen sterk. Soms zijn ze wit, soms zijn ze blauw en soms zelfs groen. Kortom: alles aan deze kip is bijzonder.

Voor zo’n grote kip zijn ze wel licht: een hen weegt tussen de 1,6 en de 2 kilogram en de haan tussen de 2 en 2,5 kilogram.

Australorp

Een Australorp heeft een onbevederde gezichtshuid en dat valt meteen op. Zijn mooie rode gezicht is kenmerkend voor deze soort. We noemen ze wel eens ‘zwarte reuzen’ vanwege hun kleur en hun grootte. Op een groot weiland ziet een toompje Australorps er werkelijk prachtig uit. De Australorp heeft meestal diepzwarte veren en zwarte poten. Loopt deze kip in de zon, dan is er een mooie groene gloed over zijn veren te zien. Het is een levendig, middelzwaar ras. De Australorp is expres zo gefokt, dat ze veel vlees en eieren zullen opleveren. Een hen legt zelfs tot wel 260 eieren per jaar. Daarmee staan ze aan kop van rassen die de meeste eieren leggen. En ook in het lijstje ‘grote kippenrassen’ horen ze zeker thuis. Australorps zijn vriendelijke, rustige kippen, die snel tam worden. Ze zijn sociaal en gaan goed om met mensen en andere kippen. Doordat ze zo zwaar zijn, is vliegen lastig: een hen weegt meestal tussen de 2,5 en 3 kilogram en een haan tussen de 3 en 4 kilogram. Fokken is juist heel makkelijk met een Australorp: de kiemkracht van de eieren is erg goed. Maar helaas worden ze niet snel broeds.

Barnevelder

Wanneer je een Barnevelder ziet lopen, vallen zijn gele poten je meteen op. Ze steken prachtig af tegen het donkere lijf van deze soort. De Barnevelder heeft een dubbelgezoomde kleurslag, dat een bijzondere uitstraling geeft. De grondkleur is warm en goudbruin. De Barnevelder heeft een dubbele zoming; zwart met intens groen. Van veraf lijkt de kip net compleet zwart. Vaak noemen we een Barnevelder ten onrechte zo, want eigenlijk bedoelen we vaak de ‘hybride legkip’. Zij is middelzwaar, legt zeer goed en is vitaal. Ze staan van oudsher bekend om hun legcapaciteiten. Gemiddeld legt een hen zo’n 180 tot 200 eieren per jaar. Qua karakter zijn ze vriendelijk en rustig. Daarom is het ook gemakkelijk ze handtam te maken. Ze vliegen niet graag omdat ze zo rustig zijn. Een Barnevelder kun je prima los laten lopen of in een ren houden. Fokken met Barnevelders is lastig: ze zijn geen goede broedsters. Voor het beste broedresultaat kun je de eieren van dit ras het best machinaal uitbroeden. Gemiddeld weegt een hen tussen de 2 en de 2,5 kilogram en de haan tussen de 3 en de 3,5 kilo.

Bielefelder

Zie je een Bielefelder lopen? Dan herken je die meteen aan de kleuren. De kleurslag van een Bielefelder wordt ‘koekoek patrijs’ genoemd. Een Bielefelder haan is op de rug gelig tot roodachtig gekleurd. Een hen heeft op de rug juist een roodbruine patrijskleur met pijlvormige koekoek-tekening. De meeste kippenhouders houden de kippen als leg-vleesras. Het is dan ook een goede legster. Gemiddeld legt de hen zo’n 180 eieren per jaar en zelfs in de winter is het reëel eieren te vinden. De Bielefelder is een rustig, vertrouwelijk ras. Hoewel dit ras niet zo van vliegen houdt, kunnen ze het wel. Zelfs met hun gewicht van tussen de 2,5 en 3,5 kilogram (bij de hen) en 3 tot 4 kilogram bij de haan.

Brahma

Veel kippenhouders zien de Brahma als ‘koning kip’ onder de rassen. Ze zijn groot, makkelijk te vertrouwen en vooral rustig. Het grappige van dit ras is dat ze voor kippen van zo’n formaat maar betrekkelijk kleine eitjes leggen. Leuk aan deze kip voor hobbyhouders, is dat ze ook goed samengaan met kinderen. Ondanks hun postuur zijn ze prima te plaatsen in een hok in de tuin en zijn het gezellige dieren om erbij te hebben. Een Brahma hen legt ongeveer 150 eitjes per jaar. Het ras is erg zelfbewust, maar is niet vechtlustig. De Brahma heeft verschillende kleuren: wit met grijs, met een soort gouden gloed. Ze zijn erg vederig en een interessante verschijning. Brahma’s hebben een behoorlijk gewicht: een hen wordt tussen de 3 en de 4 kilo, terwijl de haan wel tussen de 4 en de 5 kilo kan worden.

Kraaikop

Een Kraaikop noemen we zo, omdat deze een nogal bijzondere vorm heeft qua kop. Het doet een beetje aan de kop van een kraai denken. De kraaikop is groot, fors en wordt gezien als de reus onder de oud Nederlandse hoenderrassen. In het buitenland noemen ze deze kip wel eens de ‘Bredahoen’. Ook hier geldt dat het een rustig ras is en dat je ze gemakkelijk overzet van het ene koppel naar het andere, zonder dat er ruzie van komt. Ze bepalen de pikorde namelijk razendsnel. Je herkent de Kraaikop aan diens opvallende kop en het volledig ontbreken van de kamaanzet. De neusgaten zijn ook ver opengesperd. Ze staan hoog op hun zwaar bevederde posten. We kennen dit kippenras in vijf verschillende kleurslagen, waarvan zwart de meest voorkomende is.  De kraaikop is geschikt voor de hobby, als huisdier en in de landbouw. Je kunt de kip het best houden op een erf met veel grond of in een grote tuin.

Marans

De Marans komt uit het gelijknamige Franse vissersdorpje aan de Atlantische kust. Wanneer we het over deze kip hebben, mogen we de ‘s’ niet uitspreken; dat zou afbreuk doen aan haar Franse herkomst. Het zijn behoorlijke grote kippen, die fors zijn in alle aspecten. Dit kippenras staat bekend om de grote, prachtige gekleurde eieren. Het werd gefokt als een echte legkip, maar dankzij het formaat maakt het ook een prima vleeskip. Wat dat betreft is het een echte dubbeldoelkip. Maar, wie gewoon een Marans in de tuin wil hebben voor de gezelligheid, heeft er een prima maatje aan. Het is niet voor niets een populair huisdier. De Marans heeft een rode kam en rode oren. Ze zijn er in verschillende kleurslagen, maar we kennen de Marans vooral in het zwart, met een koperkleurige nek. In principe kennen we twee soorten: de Franse Marans en de Engelse Marans. De Engelse Marans heeft de poten en voeten onbevederd. Bijzonder aan het ras is de leg van rode eieren. Apart, want je zou wit of bruin verwachten. Gemiddeld leggen ze er jaarlijks zo’n 150 van. De eieren zijn fors: soms tot wel 100 gram.

New Hampshire

Een New Hampshire is een forse kip met een brede bouw. Deze kip valt op dankzij haar verschillende tinten bruin/rood. Daarnaast zijn de poten geel, wat mooi afsteekt tegen het bruine lijf. Dit ras werd oorspronkelijk gefokt vanwege de eieren en het vlees. Ze leggen op een snelle, goede manier bruine eieren. Zowel in een ren als in de vrije uitloop zal deze kip zich thuisvoelen. Het is dan ook een erg rustige, vriendelijke kip. Vliegen doen ze bijna nooit, omdat ze nogal een behoorlijk gewicht hebben. De haan wordt maar liefst 3,8 kilogram: een hen ongeveer 3 kilogram. Broedsheid komt ook niet vaak voor. Een ideaal ras voor beginnelingen die lekkere eieren van eigen kippen willen, en ook nog eens een fantastische verschijning in de tuin willen hebben.

Orpington

Een Orpington is een grote, Engelse kip. Deze is rijk bevederd en heeft een brede borst, een hoge rug en een kleine kop en staart. Het ras werd ontwikkeld voor zowel de vlees als de eieren, maar het is meer een showkip geworden. Dat komt vooral door hun bijzondere verschijning: ze hebben sprekende kleuren, zijn groot en hebben een zachte verschijning met vloeiende contouren. Orpingtons zijn rustige, vrij tamme kippen. Hoog vliegen kunnen ze niet. Ook niet zo gek, want ze wegen zo’n 3 tot 4 kilogram. We zien ze in verschillende kleuren, zoals zwart, wit, buff en blauwgezoomd. Ook komen andere kleurslagen voor, zoals rood, gespikkeld of porseleinkleurig. De kip wordt nog het meest in de oorspronkelijke kleuren gefokt. Kippen van dit ras leggen ongeveer 140 eieren per jaar. In het winter leggen ze meestal gewoon door. De eieren zijn vaak bruin van kleur en klein van formaat. Zeker als je bedenkt wat voor grote kip ze gelegd heeft.

Sussex

De Sussex staat met recht in het lijstje van grote kippen, vooral vanwege het gewicht. Een haan is ongeveer 4 kilogram, en een hen ongeveer 3,5 kilogram. Een Sussex-hen legt jaarlijks ongeveer 200 eieren van circa 55 gram. De kleur van het ei is geelbruin. Opvallend aan de ras is de lichte pootkleur en hun rechthoekige lichaamsvorm. De oorlellen en de onbevederde gezichtshuid zijn felrood. Het zijn mooie kippen om te zien en een leuke aanvulling op een bestaand toompje. De Sussex heeft een aangenaam temperatuur. Ze zijn rustig naar mensen, maar ook naar elkaar. De kans dat twee Sussexen elkaar de ren uit vechten is dan ook heel klein. Houd ze dus gerust bij elkaar. Het zijn ook nog eens ideale leggers, worden regelmatig broeds en zijn geboren moeders. Ze vliegen niet. Een goede kip voor een beginneling, dus.

Vorwerk hoenders

Vorwerk hoenders noemen we in het Nederlands ook wel eens ‘Voorwerkhoen’. Ze zijn gefokt in Duitsland, waarschijnlijk uit Lakenvelder en gele Orpington. Ze vliegen gemakkelijk, omdat ze ook niet zo zwaar zijn. De haan weegt slechts 2,5 tot 3 kilogram, en de hen nog minder: zo’n 2 tot 2,5 kilogram. Een kip van dit ras legt eieren van ongeveer 60 gram, die lichtbruin van kleur zijn. Ze hebben vaak een donkerdere kleur nek en kop, dan de rest van hun lijf.

Welsumers

Niet gezellig om te zeggen, maar een Welsumer is een typische legbatterijkip: een hoog gedragen staart, enigszins gespreid en met een enkele, rechtopstaande kam. De poten zijn geel van kleur. Vooral de haan staat bekend om de prachtige kleur die het heeft. De eieren zijn donker gespikkeld en behoorlijk van formaat. Eigenlijk komt broedsheid heel weinig voor bij Welsumers. Ze presteren minder goed in de winter, maar leggen in de andere seizoenen genoeg. Ze zijn prima geschikt om los te laten lopen en kunnen voor een groot deel de kosten van het houden ervan terugverdienen: Welsumers leggen jaarlijks zo’n 150 eieren van ongeveer 65 gram. Een Welsumer weegt als haan ongeveer 3 kilogram en als hen ongeveer 2,5 kilogram.

Leghorn

De Leghorn komen we tegen in verschillende soorten en maten. De meeste soorten hebben een landhoenderbouw en zijn zeer geschikt voor de leg; daar zijn ze ook voor gefokt. Het verschil in Leghorns zit vooral in de staartdracht en de kam. De Leghorn heeft meestal een enkele kam, maar ze zijn er ook met een rozekam. Jaarlijks leggen hennen van deze grote soort ongeveer 200 eieren per jaar. Dat maakt de Leghorn tot een populair ras. Broeds worden de hennen zelden, waardoor we ze als nuthoenders kunnen beschouwen. Saaie kippen zijn het allerminst: ze zijn allemansvrienden. Zonder moeilijkheden worden ze erg tam en eten ze uit je hand. Voor de Leghorn maakt het niet uit of je haar in een ren houdt, of vrij laat loslopen: deze soort gedijt goed bij beiden. Een leghorn wordt als haan ongeveer 3,5 kilogram en als hen 2,75 kilogram.